دارچین

دارچین دارچین، درختی به ارتفاع پنج تا هفت متر است که در همه فصول سبز می‌باشد. آنچه ما به عنوان دارچین می‌شناسیم در حقیقت پوسته تنه درخت دارچین است که آن را می‌کنند و در برابر نور خورشید قرار می‌دهند تا خشک و آماده مصرف شود. دارچین بعد از فلفل و زردچوبه، یکی از پرمصرف ‌ترین ادویه‌ها در جهان می‌باشد. دارچین نوعی ادویه خوشبو است که در بعضی از غذاها می‌ریزند. از داروهای گیاهی خوشبو نیز محسوب می‌شود. درخت دارچین که بیشتر در هندوستان و چین می‌روید، جزو رده دولپه‌ای‌ های جداگلبرگ می‌باشد و همیشه سبز است. بومی سریلا‌‌نکا است و بهترین آن دارچین سیلانی است. گل‌های منظم و سفید مایل به زرد دارد، پوست آن را هم که قهوه‌ای‌رنگ است، دارچین می‌گویند. درخت دارچین درختی است کوچک، به ارتفاع ۵ تا ۷ متر که از تمام قسمت‌های آن بویی مطبوع استشمام می‌شود. گل‌های این ادویه در فاصله ماه‌های بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می‌شود. برگ این درخت سبز و دارای گل‌هایی به رنگ سفید است. قدمت تاریخی مصرف دارچین بیش از 4000 سال است و در کتب تاریخی و پزشکی مصری به خواص درمانی آن اشاره شده است. در زمان های قدیم افرادی که به بیماری های عفونی مبتلا می‌شدند طبیبان به آن‌ها دارچین و سایر ترکیبات گیاهی مانند سیر می‌دادند. امروزه در تحقیقات و مطالعات علمی خاصیت ضد باکتری و ویروسی دارچین ثابت شده است. خواص دارچین، کاهش قند خون، تثبیت قند خون، درمان آکنه و جوش های صورت، تقویت سیستم ایمنی بدن افزایش سلامت قلب، خاصیت ضد التهابی دارچین، رفع بوی بد دهان، کاهش وزن می‌باشد و اثر ضد آلزلیمر دارد. طریقه مصرف دارچین می توان پودر دارچین را به هر نوع خوراکی اضافه کرد؛ به عنوان مثال از آن در تهیه کیک و دسرهای خانگی استفاده نمود یا آن‌ را همراه با چای و قهوه و یا به تنهایی دم کرد و نوشید. بهترین دارچین، متعلق به کشور اندونزی و چین بزرگ‌ترین صادر کننده دارچین در جهان می باشد، دارچین‌های موجود در کشورمان نیز با کیفیت و مناسب می‌باشند. بهتر است چنانچه قصد مصرف دارچین به شکل پودر را دارید خود دارچین را خریداری و آسیاب کنید تا مطمئن شوید حاوی ترکیب دیگری نمی‌باشد.